Διάφορες τρέχουσες οδηγίες και νέα (Doctor’s Guide-IV)
Καρδιακοί βιοδείκτες υπερυδάτωσης αιμοκαθαιρόμενων ασθενών
Clinical Journal of the American Society of Nephrology
Οι νεφρολόγοι πρέπει να σκέφτονται την υπερφόρτωση με υγρά όταν δίνουν οδηγίες για τη αιμοκάθαρση.
Ο βιο-δείκτης υπερφόρτωσης με υγρά N-terminal pro-brain-type natriuretic peptide (NT-pro-BNP), γνωστό από πριν ως “καρδιακός βιοδείκτης” σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς και είναι σημαντικός στην αντιμετώπιση των ασθενών με νεφρική νόσο
Η υπερυδάτωση μπορεί δώσει την αίσθηση της παραπλανητικής αύξηση του σωματικού βάρους. Η εκτίμηση όμως του ξηρού σωματικού βάρους είναι θεμελιώδους σημασίας στην αντιμετώπιση των ασθενών με τελικό στάδιο ΧΝΑ. αφού η υπερφόρτωση οδηγεί σε καρδιακή δυσλειτουργία και αυξάνει τον κίνδυνο για θάνατο όπως είπε ο Andrew Davenport, MD, University College London Medical School, London, United Kingdom.
«Η μελέτη αυτή δεν έδειξε κάποια ουσιαστική συσχέτιση μεταξύ NT-proBNP και καρδιακής λειτουργίας είπε.» Τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες υποδηλώνοντας ότι το NT-proBNP ίσως είναι ωφέλιμος βιοδείκτης που προβλέπει τον αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακό σύμβαμα και θάνατο σε ασθενείς με νεφρική νόσο
Οι αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς με καρδιακές διαταραχές πρέπει να έχουν αυξημένα επίπεδα NT-proBNP, σύμφωνα με το editorial του Patrick S. Parfrey, MD, Memorial University, St. John’s, Newfoundland. Ωστόσο όταν τα καρδιακά τεστ δείχνουν φυσιολογική καρδιακή λειτουργία, «τα υψηλά επίπεδα BNP είναι πιθανό να οφείλονται σε διαστολή του όγκου του αίματος και αυτό δηλώνει ότι απαιτείται φυσικά η μείωση του βάρους μετά την αιμοκάθαρση όπως υπογράμμισε ο Dr. Parfrey»
Με τα δεδομένα αυτά «ο καρδιακός βιοδείκτης» σήμερα φαίνεται με σχετίζεται περισσότερο με την κατάσταση των υγρών του οργανισμού παρά με την καρδιακή λειτουργία, μία σχέση με την καρδιακή δυσλειτουργία που βρίσκεται σ’ αυτούς που είχαν ιστορικό υπέρτασης και λάμβαναν β-αναστολείς. Υψηλά επίπεδα NT-proBNP πρέπει να υποδηλώνουν και υποθρεψία, ένα επίσης συχνό πρόβλημα των αιμοκαθαιρόμενων ασθενών
Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα του NT-proBNP l μετά από μία συνεδρία αιμοκάθαρσης σε 72 σταθεροποιημένους αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς. Οι ασθενείς επίσης έκαναν τα τεστ ελέγχου της καρδιακής λειτουργίας. Τα επίπεδα NT-proBNP ήταν αρχικά υψηλά, όμως μειώθηκαν μετά την αιμοκάθαρση. Οι δείκτες της υπερφότωσης με υγρά επίσης μειώθηκαν μετά την κάθαρση. Η διατήρηση κατάλληλης ισορροπίας στα υγρά επίσης μειώθηκαν μετά την κάθαρση. Η διατήρηση κατάλληλου ισοζυγίου υγρών είναι ένα από τα ουσιαστικά που ρυθμίζει η συνεδρία κάθαρσης. Υπερβολικές ποσότητες υγρών στον οργανισμό μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας
www.docguide.com/news/content.nsf/news/852576140048867C852577300077235C
Δεν ωφελεί η προσθήκη φενοφμπράτης σε στατίνη για την πρόληψη των καρδιαγεγιακών συμβαμάτων
Στην Action to Control Cardiovascular Risk in Diabetes (ACCORD)-Lipid μελέτη, ο συνδυασμός φενοφιμπράτης και σιμβαστατίνης, συγκρίθηκε με σιμβαστατίνη μόνη και απέτυχε να δείξει μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων στην πλειοψηφία των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 που ήταν αυξημένου κινδύνου για καρδιαγγειακά συμβάματα
Μετά από παρακολούθηση 4,7 χρόνων, τα κύρια καρδιαγγειακά συμβάματα που αναφέρθηκαν ετησίως ήταν 2,41% (310 συμβάματα) στους ασθενείς που λάμβαναν στατίνη και εικονικό φάρμακο έναντι 2,24% στους ασθενείς που λάμβαναν στατίνη και φενοφιμπράτη (hazard ratio [HR] στην ομάδα της φενοφιμπράτης= 0,92; 95% confidence interval [CI],0,79-1,08; P =0,32)
«Η μελέτη ACCORD-Lipid δεν υποστηρίζει τη χρήση του συνδυασμού φενοφιμπράτης και σιμβαστατίνης σε σύγκριση μόνης της σιμβαστατίνης για τη μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων είπε ο Henry Ginsberg, MD, College of Physicians & Surgeons, Columbia University, New York, New York, τις 14 Μαρτίου 2010 στο 59ο Annual Scientific Sessions της American College of Cardiology (ACC)
Σε μία πολυκεντρική, διπλή-τυφλή μελέτη, οι ερευνητές τυχαιοποίησαν 5.518 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και συνοδό αποδεδειγμένη καρδιαγγειακή νόσο, με ενδείξεις καρδιαγγειακής νόσου ή τουλάχιστον με 2 τουλάχιστον υποκλινικούς καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου για να λάβουν σιμβαστατίνη 20-40 mg/ημέρα μαζί με φενοφιμπράτη 54-160 mg/ημέρα (n = 2,765) ή σιμβαστατίνη μαζί με εικονικό φάρμακο (n=2.753)
Το κύριο τελικό σημείο της μελέτης ήταν η εμφάνιση σημαντικού καρδιαγγειακού συμβάντος (μη θανατηφόρο έμφραγμα μυοκαρδίου, μη θανατηφόρο ΑΕΕ ή συνδυασμός κινδύνων καρδιαγγειακού θανάτου)
www.docguide.com/news/content.nsf/news/852576140048867C852576E7004963C6
Οι ασθενείς υπό αιμοκάθαρση έχουν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν αδυναμία βάδισης
Οι αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν αδυναμία βάδισης και ίσως χρειαστούν πρόσθετη παρέμβαση στη θρέψη τους για να διατηρήσουν την υγεία τους
Οι Suzanna Rivero, MD, University of Chicago Medical Center, Chicago, Illinois, και οι συνεργάτες του κατέληξαν ότι οι αιμοκαθαιρόμενοι εμφανίζουν αδυναμία βάδισης σε περίπου 4,5 χρόνια από την έναρξη της κάθαρσης
Επίσης οι ασθενείς αυτοί έχουν επίπεδα λευκωματίνης ορού που τείνουν να πέσουν μέσα σε 6 μήνες από την διάγνωση του τελικού σταδίου και την έναρξη της κάθαρσης. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι ασθενείς αυτοί να θέλουν πιο προσεκτικό έλεγχο και να χρειάζονται επιπλέον θεραπευτικές παρεμβάσεις στη θρέψη τους
Οι ερευνητές επίσης επεσήμαναν ότι η αδυναμία βάδισης ίσως αποτελεί χρήσιμο δείκτη για την αναγνώριση των ασθενών που είναι σε κίνδυνο να επιδεινώσουν τα επίπεδα της λευκωματίνης του ορού τους
Στη μελέτη συμμετείχαν 740 άτομα από τα οποία το 20% (144) είχαν αποδεδειγμένη αδυναμία βάδισης και το 53% ήταν γυναίκες
www.docguide.com/news/content.nsf/news/852576140048867C8525770B005882A3