ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Μαυροματίδης Κώστας, Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής
Τσίτσιος Τηλέμαχος, Αν/τής Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής
Μύθος : Τα φυσιολογικά όρια της αρτηριακής πίεσης αυξάνονται όσο αυξάνει η ηλικία
Αλήθεια : Αυτό δεν ισχύει. Η αλήθεια είναι ότι όσο αυξάνεται η ηλικία, το ποσοστό των υπερτασικών αυξάνεται
Μύθος : Η αύξηση της διαστολικής αρτηριακής πίεσης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, όχι όμως και της συστολικής
Αλήθεια : Και οι δύο αποτελούν παράγοντες κινδύνου
Μύθος : Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον υπερτασικό είναι να συμβεί εγκεφαλικό επεισόδιο από απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης
Αλήθεια : Αυτός ο κίνδυνος είναι μικρός. Αντίθετα η απότομη μείωση της αρτηριακής πίεσης (ορθοστατική υπόταση) αποτελεί πολύ μεγάλο κίνδυνο για αγγειακό επεισόδιο
Μύθος : Το σκόρδο κάνει καλό στην πίεση
Αλήθεια : Μεγάλες ποσότητες σκόρδου (10-25 σκελίδες/ημέρα) ελαττώνουν την ΑΠ. Τα χάπια σκόρδου δεν έχουν σταθερή περιεκτικότητα σε δραστική ουσία (αλλικίνη), με αποτέλεσμα να είναι δύσκολος ο προσδιορισμός της δόσης και επιπλέον αυτά προκαλούν δυσάρεστη απόπνοια
Μύθος : Τα πορτοκάλια αυξάνουν την αρτηριακή πίεση
Αλήθεια : Τροφές πλούσιες σε κάλιο όπως είναι και τα πορτοκάλια, προστατεύουν από την υπέρταση. Εξ άλλου οι ασθενείς που παίρνουν διουρητικά χρειάζονται περισσότερο κάλιο
Μύθος : Σε ελαφρές περιπτώσεις υπέρτασης αρκεί η λήψη φαρμάκων 2-3 φορές την εβδομάδα
Αλήθεια : Κάποιοι είναι ή δεν είναι υπερτασικοί. Αν είναι και παίρνουν φάρμακα, πρέπει να τα παίρνουν καθημερινά, ώστε η πίεσή τους να είναι ρυθμισμένη σε 24ωρη βάση
Μύθος : Στους ηλικιωμένους η αυξημένη αρτηριακή πίεση δεν πρέπει να ελαττώνεται επειδή τα όργανα στόχοι έχουν συνηθίσει στις υψηλές πιέσεις
Αλήθεια : Η σταδιακή μείωση της αρτηριακής πίεσης μειώνει τη νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα, όπως συμβαίνει και στους νέους
Μύθος : Η υπέρταση προκαλεί ρινορραγία (ανοίγει η μύτη για να φύγει το περισσευούμενο αίμα)
Αλήθεια : Τις περισσότερες φορές η ρινορραγία οφείλεται σε αιμορραγία του φλεβικού πλέγματος του ρινικού διαφράγματος
Μύθος : Η απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης πάνω από 210/110 mmHg αποτελεί υπερτασική κρίση και πρέπει να αντιμετωπίζεται επειγόντως
Αλήθεια : Αυτή καθ’ εαυτή η τιμή της αρτηριακής πίεσης ή η ταχύτητα ανόδου της δεν αποτελούν κριτήρια επείγουσας κατάστασης. Σημασία έχει η μακροχρόνια και όχι η περιστασιακή ρύθμισή της
Μύθος : Ο υπερτασικός μπορεί να καταλαβαίνει πότε ανεβαίνει η αρτηριακή πίεση με βάση τα συμπτώματά του
Αλήθεια : Μόνο στην υπερτασική εγκεφαλοπάθεια υπάρχει συσχέτιση υπέρτασης/συμπτωμάτων. Όλοι οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται πότε αυξάνεται η αρτηριακή πίεση
Μύθος : Η νευροπίεση είναι λιγότερο επικίνδυνη από την πραγματική υπέρταση και φυσικά δε μπορεί να ελεγχθεί
Αλήθεια : Η συγκινησιακή αύξηση της αρτηριακής πίεσης ισχύει για όλα τα άτομα (υπερτασικά και μη), αλλά αν κανείς χαρακτηριστεί υπερτασικός, ισχύουν όλα όσα ισχύουν διεθνώς για τους κινδύνους της υπέρτασης. Αθώα πίεση τύπου νευροπίεσης δεν υπάρχει
Μύθος : Στον υπερτασικό καπνιστή η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης αρκεί για να τον προφυλάξει από τα καρδιαγγειακά νοσήματα
Αλήθεια : Το κάπνισμα αποτελεί μείζονα παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο. Όσοι υπερτασικοί συνεχίζουν να καπνίζουν προστατεύονται ελάχιστα από τα νοσήματα αυτά, παρά τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης
Μύθος : Η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να αρχίζει αμέσως μετά τη διαπίστωση της υπέρτασης για να προλαμβάνονται οι κίνδυνοι από τις βλάβες των οργάνων στόχων
Αλήθεια : Για να προκληθεί βλάβη στα όργανα στόχων χρειάζονται πολλά χρόνια. Γι’ αυτό είναι φρόνιμο να αρχίζουμε με τα μη φαρμακευτικά μέσα και όταν αυτά δεν αποδώσουν να δίνουμε και φάρμακα
Μύθος : Αν με τα φάρμακα δεν επιτευχθεί ο στόχος ρύθμισης της αρτηριακής υπέρτασης μέσα σε 7-10 ημέρες, το θεραπευτικό σχήμα πρέπει να τροποποιείται
Αλήθεια : Τα περισσότερα αντιυπερτασικά χρειάζονται τουλάχιστον μία εβδομάδα για να αποδώσουν και τουλάχιστον ένα μήνα για να αποδώσουν το μέγιστο της δράσης τους, γι’ αυτό και δεν είναι λογικό να αλλάζει το φάρμακο σύντομα
Μύθος : Από τα αντιυπερτασικά φάρμακα συχνότερα προκαλούν σεξουαλική ανικανότητα οι β-αναστολείς
Αλήθεια : Δεν είναι εύκολο να διαπιστωθεί η σχέση αντιυπερτασικού φαρμάκου και σεξουαλικής δυσλειτουργίας σε υπερτασικούς ασθενείς. Διότι και μόνο ο χαρακτηρισμός ενός ως υπερτασικού προκαλεί συνήθως stress, οπότε μπορεί εύκολα να εγκατασταθεί ψυχογενής ανικανότητα (παροδική). Ωστόσο πρέπει να τονιστεί ότι τα διουρητικά αναφέρθηκαν συχνότερα να σχετίζονται με ανικανότητα
Μύθος : Αμέσως μετά ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, η αύξηση της αρτηριακής πίεσης πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιυπερτασικά φάρμακα
Αλήθεια : Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης μετά ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι αντιρροπιστική και η χορήγηση αντιυπερτασικών φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική ισχαιμία. Μόνο αν το επεισόδιο είναι αιμορραγικό πρέπει να μειώνεται η αρτηριακή πίεση, όπως επίσης αυτή πρέπει να μειώνεται και σε ισχαιμικά αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, όταν η διαστολική είναι >120 mmHg