Doctors Guide-8 (νεότερα δεδομένα για τις στατίνες)
Μαυροματίδης Κώστας
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 30.12.2012
Ridker PM, Pradhan A, MacFadyen JG, Libby P, Glynn RJ. Καρδιαγγειακές ωφέλειες και διαβητικοί κίνδυνοι από τη θεραπεία με στατίνες στην πρωτοπαθή πρόληψη: Ανάλυση από τη μελέτη JUPITER. Lancet 2012: 380 (9841), 565-571.
Γνωρίζοντας ότι οι στατίνες αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη, το ισοζύγιο οφέλους-κινδύνου των φαρμάκων αυτών αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης. Στη μελέτη JUPITER έγινε προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα αυτό (αγγειακό όφελος/κίνδυνος για διαβήτη από τη χρήση των στατινών).
Τυχαιοποιήθηκαν 17603 άτομα (άνδρες και γυναίκες) χωρίς να έχουν γνωστό από πριν καρδιαγγειακό νόσημα, τα οποία έλαβαν 20 mg στατίνης (ροσουβαστατίνη) ή εικονικό φάρμακο για 5 χρόνια.
Από τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής φάνηκε ότι τα καρδιαγγειακά οφέλη και η θνητότητα με τη θεραπεία με στατίνες ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα από τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, συμπεριλαμβανομένων των συμμετεχόντων σε υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη.
Karlson BW, Barter PJ, Palmer MK, Lundman P, Nicholls SJ. Σύγκριση των επιδράσεων διαφορετικών στατινών και δόσεων στα επίπεδα των λιπιδίων ασθενών με διαβήτη. Nutrition, Metabolism and Cardiovascular Diseases 2012
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ιδιαίτερα γνωστός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο και σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια και με υψηλότερο ποσοστό θνητότητας.
Στη μελέτη αυτή εκτιμήθηκαν οι επιδράσεις της ροσουβαστατίνης, ατορβαστατίνης, και σιμβαστατίνης για να φανούν τα αποτελέσματα της ροσουβαστατίνης, της ατορβαστατίνης και της σιμβαστατίνης σε διαφορετικές δόσεις όσο αφορά στα επίπεδα των λιπιδίων διαβητικών ασθενών.
Η βάση δεδομένων από 37 μελέτες στις οποίες συμμετείχαν οι συγκρίσεις της ροσουβαστατίνης, είτε με ατορβαστατίνη ή σιμβαστατίνη έγινε εκτίμηση. Η ροσουβαστατίνη φάνηκε να είναι η πλέον αποτελεσματική από τις τρεις στατίνες, τόσο για τη μείωση της LDL-χοληστερόλης, όσο και για την επίτευξη ενός βαθμού-στόχου
Το συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι οι διαβητικοί ασθενείς ωφελούνται από τις στατίνες. Η σημασία όμως της χρήσης μιας αποτελεσματικής στατίνης σε μία αποτελεσματική δόση για την επίτευξη θεραπευτικών στόχων για τέτοιες υψηλού κινδύνου ασθενείς είναι προφανής.
Ma T, Tien L, Fang CL, Liou YS, Jong GP. Στατίνες και νεοεμφανιζόμενος σακχαρώδης διαβήτης. Μια αναδρομική διαχρονική μελέτη κοόρτης. Clin Ther 2012
Οι στατίνες έχουν σχετιστεί με νεοεμφανιζόμενο διαβήτη. Ωστόσο, η επίδραση των στατινών στην ανάπτυξη του διαβήτη σε ασθενείς με υπέρταση και δυσλιπιδαιμία δεν έχει μελετηθεί καλά. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ στατινών και νεοεμφανιζόμενου διαβήτη.
Στην αναδρομική αυτή μελέτη χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από το κεντρικό σύστημα ασφάλισης της Ταϊβάν από τον Ιούλιο του 2006 – έως τον Δεκέμβριο του 2009. Μη διαβητικά άτομα χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου.
1360 (8,5%) περιπτώσεως νεοεμφανισθέντος διαβήτη εντοπίστηκαν μεταξύ των 16.027 ασθενών με υπέρταση και δυσλιπιδαιμία κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης. Ο κίνδυνος νεοεμφανισθέντος διαβήτη μετά την προσαρμογή για το φύλο και την ηλικία ήταν υψηλότερος μεταξύ των χρηστών του πραβαστατίνης (HR, 1,34 [95% CI, 1,15 έως 1,55]) και ατορβαστατίνης (HR, 1,29 [95% CI, 1,16 έως 1,44]) απ’ ό, τι μεταξύ των μη χρηστών. Οι ασθενείς που έλαβαν φλουβαστατίνη (HR, 0,45 [95% CI, 0,34 έως 0,60]), λοβαστατίνη (HR, 0,71 [95% CI, 0,61 έως 0,84]) και ροσουβαστατίνη (HR, 0,54 [95% CI, 0,39 έως 0,77] ) ήταν σε χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης νεοεμφανισθέντος διαβήτη σε σχέση με τους μη χρήστες. Σιμβαστατίνη δεν σχετίστηκε με κίνδυνο νεοεμφανισθέντος διαβήτη. Επιπλέον, ο κίνδυνος νεοεμφανισθέντος διαβήτη μετά την προσαρμογή για ταυτόχρονη χρήση φαρμάκων και μέση δόση των στατινών ήταν ουδέτερος μεταξύ των χρηστών της ατορβαστατίνης. πραβαστατίνης, φλουβαστατίνης, λοβαστατίνης, σιμβαστατίνης, ροσουβαστατίνης και είχε παρόμοια αποτελέσματα ως προσαρμογή για το φύλο και την ηλικία.
Οι εξωτερικοί ασθενείς με υπέρταση και δυσλιπιδαιμία που έλαβαν φλουβαστατίνη, λοβαστατίνη, ροσουβαστατίνη ήταν σε μικρότερο κίνδυνο για νεοεμφανιζόμενο διαβήτη, ενώ οι ασθενείς που έλαβαν πραβαστατίνη ήταν σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Η σιμβαστατίνη και η ατορβαστατίνη φαινόταν να έχουν ουδέτερο αποτέλεσμα. Η μελέτη έδειξαν επίσης ότι η ατορβαστατίνη έχει ένα φαινόμενο δόσης-απόκρισης για τον κίνδυνο νεοεμφανιζόμενου διαβήτη.