Ενδοφλέβια χορήγηση διαλυμάτων και φαρμάκων – IIΙ
Μαυροματίδης Κώστας
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 1.9.2012
Σε κάθε εξωαγγείωση υγρού διαλύματος που χορηγούνταν ενδοφλέβια πρέπει να αφαιρείται ο καθετήρας και να εισάγεται νέος κάπου αλλού, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο αριθμός των διαθέσιμων θέσεων για παρακέντηση, να δαπανάται χρόνος και να αυξάνει το κόστος νοσηλείας.
Για να αποφύγετε τα προβλήματα, να είστε σε κατάσταση συναγερμού όσον αφορά στα συχνά συμπτώματα και ευρήματα της ενδοφλέβιας εξαγγείωσης που είναι:
-Δέρμα που μοιάζει αποχρωματισμένο, τεταμένο και το οποίο ο ασθενής το αισθάνεται σφιχτό
-Οίδημα στο σημείο εισόδου του καθετήρα
-Αίσθημα ψύχους στο σημείο εισόδου (μείωση θερμοκρασίας)
-Δυσφορία που αισθάνεται ο ασθενής
-Μη ορατή επιστροφή αίματος στον καθετήρα όταν ο σάκος έγχυσης τοποθετείται σε κατώτερο σημείο από το σημείο της παρακέντησης (η μη επιστροφή αίματος στις γραμμές φυσικά δεν αποκλείει την εξαγγείωση)
Δυσφορία ή κάψιμο ενώ χορηγείται ένα ερεθιστικό ή ένα καυστικό διάλυμα υποδηλώνει αγγειακή βλάβη. Σε τέτοια περίπτωση πρέπει:
-Να διακόψετε τη χορήγηση
-Να αρχίσετε την τοποθέτηση μιας άλλης γραμμής στο άλλο χέρι
-Να ακολουθήσετε την πρακτική του τμήματός σας όσον αφορά στην αντιμετώπιση τέτοιων βλαβών
Οι φλέβες του πήχεος, ειδικά της έσω επιφάνειας συνήθως αποτελούν καλή επιλογή για ενδοφλέβιες χορηγήσεις (όχι βέβαια για ενδοφλέβιες θεραπείες), διότι τα οστά του πήχυ λειτουργούν ως νάρθηκες και δεν κινδυνεύει η παρακέντηση.
Αρχίστε στον πήχη όσο γίνεται πιο χαμηλά (αποφύγετε κάθε σημείο με προηγούμενη παρακέντηση), όμως μη χρησιμοποιείται τις φλέβες της παλάμης (περιοχή καρπού), διότι βρίσκονται πολύ κοντά στα νεύρα.
Να μεγιστοποιείτε την αιμοαραίωση του φαρμάκου, επιλέγοντας όσο πιο μικρά abbocath μπορείτε, τα οποία προφανώς θα παρέχουν μικρή ποσότητα στη φλέβα, η οποία εύκολα θα αραιώνεται και θα μειώνεται η πιθανότητα ερεθισμού.
Πάντοτε όταν τοποθετείτε μία βελόνη σε φλέβα να γυρίζεται την φάλτσα κομμένη μύτη της προς τα πάνω
Μετά την τοποθέτηση μίας γραμμής ή abbocath σε φλέβα, την παρακολουθείτε ανά 1-2 ώρες, καθ’ όση ώρα ο ασθενής λαμβάνει το διάλυμα ή φάρμακο.
Αν διαπιστώσετε εξαγγείωση ή οίδημα σηκώστε το χέρι του ασθενούς ψηλότερα (αν βέβαια αυτό τον ανακουφίζει) και τοποθετήστε ψυχρές κομπρέσες ή θερμά επιθέματα.