Νοσηλευτική φροντίδα ασθενών νοσοκομείων-ΙV
Μαυροματίδης Κώστας
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 13.09.2009
1. Όταν τοποθετείτε θρι γουέι σε έναν ασθενή, στο οποίο συνδέετε ένα ορό μην ξεχνάτε να κλείνετε με καπάκι τις οπές του που δεν χρησιμοποιείτε, διότι εύκολα μπορούν να μολυνθούν και να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα λοιμώξεων σε ήδη βεβαρημένους ασθενείς.
2. Όταν ένας ασθενής δεν μπορεί για κάποιο λόγο να καταπιεί και να πάρει τα φάρμακά του) είναι προφανές ότι πρέπει να ενημερωθεί ο γιατρός για το θέμα αυτό και να μετατρέψει τα χάπια σε ενέσιμη μορφή. Το να συσσωρεύονται στο τραπεζάκι του ασθενούς φαγητά και χάπια και να μην λαμβάνονται από τον ασθενή είναι απαράδεκτο και δείχνει την πλημμελή φροντίδα που έχουν οι ασθενείς από το προσωπικό των νοσοκομείων. Η ενέργεια αυτή δεν δικαιολογείται από πουθενά και είναι απαράδεκτη.
3. Έχει μεγάλη σημασία η νοσηλευτική παρέμβαση του νοσηλευτή στον τομέα αποκατάστασης του καρκινοπαθούς, την επαναφορά του δηλαδή στην πριν τη διάγνωση του καρκίνου κατάσταση της σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής υγείας. Η αναγκαιότητα αυτή προέκυψε μετά την επίτευξη υψηλών ποσοστών υφέσεων και μεγάλων μεσοδιαστημάτων ελεύθερα νόσου. Άρα ο νοσηλευτής οφείλεται να δείχνει στον καρκινοπαθή δρόμους επιβίωσης με καλή ψυχολογία, χωρίς μιζέρια και με προοπτική αποκατάστασης της υγείας του. Εξ άλλου σε τι θα ωφελούσε η παράταση της ζωής σε κάποιον που απλά περιμένει να πεθάνει;
4. Επίσης η παροχή ποιοτικής φροντίδας σε ασθενείς τελικού σταδίου καρκίνου είναι η ύστατη συμβολή για εξασφάλιση του στοιχειώδους δικαιώματος του ανθρώπου σε αξιοπρέπεια και ανθρωπιστική αντιμετώπιση της πιο δύσκολης στιγμής της ζωής του. Η φιλοσοφία αυτή απέναντι στον άρρωστο τελικού σταδίου εκφράζεται με τον όρο “ανακουφιστική φροντίδα” και έχει δε καθιερωθεί το 1987 ως ειδικότητα ιατρικής και νοσηλευτικής ανακουφιστικής φροντίδας.
5. Το 15% των ασθενών με διαβήτη θα εμφανίσει έλκος στα κάτω άκρα κατά της διάρκεια της ζωής του. Υπολογίζεται ότι το 75% των μη τραυματικών ακρωτηριασμών διενεργούνται σε διαβητικά άτομα, ενώ στο 85% αυτών έχει προηγηθεί ένα έλκος. Ο εξειδικευμένος νοσηλευτής στη φροντίδα διαβητικού παιδιού είναι υπεύθυνος για τη γενικότερη φροντίδα και την κατάλληλη εκπαίδευση του ίδιου του ασθενή, αλλά και του περιβάλλοντός του.
6. Όσον αφορά την εκπαίδευση, ο νοσηλευτής που θα φροντίσει διαβητικό πόδι θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη πόσο σημαντικός είναι ο ψυχοκοινωνικός και εκπαιδευτικός παράγοντας στη θεραπεία και αποκατάσταση του διαβητικού ποδιού. Η διατήρηση της καλής ποιότητας ζωής, πολλές φορές παραβλέπεται, δυστυχώς από όλη την ομάδα φροντίδας Διαβητικού ποδιού, παρότι έχει αποδειχθεί ότι είναι άμεσα συνδεμένος με την καλή συνεργασία τόσο του ασθενούς, όσο και των οικείων του που τον φροντίζουν, μιας και έχει βαρύτητα το ψυχοκοινωνικό προφίλ και του ατόμου που τον φροντίζει.
7. Ο νοσηλευτής αποτελεί ξεχωριστή αυτοδύναμη επαγγελματική μονάδα η οποία θα μπορούσε να περιγραφεί ως μοναδική στην αντίληψη και στην παρουσία του δίπλα στον ασθενή με πόνο και στην ικανότητα του να επικοινωνεί μαζί του. Τα άτομα με πόνο παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία και διαφοροποίηση συμπεριφορών και βιώνουν πληθώρα βιολογικών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων
8. Η φροντίδα που προσφέρεται από το νοσηλευτικό προσωπικό στους ασθενείς μέσα στο νοσοκομείο παίζει καθοριστικό ρόλο στο ποσοστό των θανάτων και των επιπλοκών που παρουσιάζουν οι ασθενείς. Η ποιότητα της νοσηλευτικής φροντίδας αλλά και η ποσότητα, με την έννοια του αριθμού ωρών που προσφέρονται προς τον κάθε ασθενή, μπορούν να μειώνουν τους θανάτους στα νοσοκομεία και να διαφυλάξουν τους ασθενείς από σοβαρές επιπλοκές κατά την ενδονοσοκομειακή τους περίθαλψή
9.Τα λάθη σε σχέση με τη χορήγηση φαρμάκων μπορεί να δημιουργηθούν σε διάφορα επίπεδα. Οι ελλιπείς επεξηγήσεις στους ασθενείς, η σύγχυση ονομάτων φαρμάκων, το κακό γράψιμο σε συνταγές, ο μεγάλος αριθμός φαρμάκων που συχνά πρέπει να παίρνουν ορισμένες ομάδες ασθενών (ηλικιωμένοι, καρκινοπαθείς, ασθενείς σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης ή με χρόνια πάθηση), τα πολύπλοκα συστήματα των νοσοκομείων είναι πηγές γένεσης λαθών της φαρμακευτικής αγωγής. Οι συνέπειες μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρές θέτοντας τη ζωή του ασθενούς σε κίνδυνο
10. Οι μολυσματικές ασθένειες είναι η κυριότερη αιτία θανάτων παγκοσμίως. Δυστυχώς οι μολυσματικές ασθένειες που έχουν γίνει ανθεκτικές στα αντιβιοτικά αυξάνονται. Οι ασθενείς στα νοσοκομεία κινδυνεύουν ιδιαίτερα από τις μεταδιδόμενες ανθεκτικές νοσοκομειακές μολύνσεις από διάφορα μικρόβια. Η πρόληψη της μετάδοσης των μολύνσεων από τον ένα άνθρωπο στον άλλο έχει γίνει επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν όλοι τα βασικά μέτρα πρόληψης της μετάδοσης διότι με τον τρόπο αυτό ο καθένας μπορεί να συμβάλλει στο μέτρο των δυνατοτήτων του στην καταπολέμηση του απειλητικού αυτού προβλήματος.