Νοσηλευτική φροντίδα ασθενών-VII

Μαυροματίδης Κώστας

Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 16.05.2008

1. Όταν πρέπει να συλλέξετε ούρα για να δώσετε γενική εξέταση ούρων σε κάποιον ασθενή, φροντίστε ώστε το δείγμα σας να είναι φρέσκο. Δεν πρέπει τα αύρα να τα παίρνετε από τον ασθενή και να τα αφήνετε να περιμένουν πάνω από 30 λεπτά στον πάγκο του τμήματός σας. Όσο καθυστερεί η εξέταση τα ούρα αλλοιώνονται και το αποτέλεσμα που θα σας δοθεί δεν θα ανταποκρίνεται στην πραγματική εικόνα του ασθενούς. Λ.χ. σε καθυστέρηση της εξέτασης των ούρων μπορεί να αιμολυθούν τα ερυθρά αιμοσφαίρια ή να συρρικνωθούν (ανάλογα με την πυκνότητά τους), μπορεί να καταστραφούν κύλινδροι που ενδεχόμενα υπάρχουν μέσα κ.ά. Φροντίστε λοιπόν ώστε αμέσως μετά την λήψη του δείγματος αυτά να πάνε στο εργαστήριο για άμεση εξέταση.

2. Αν κάποιος ασθενής που νοσηλεύετε εμφανίσει ξαφνικά διάρροιες ενημερώστε τον γιατρό του, έστω κι αν αυτές τελείωσαν γρήγορα. Αυτό θα επηρεάσει την απορρόφηση των φαρμάκων που παίρνει από το στόμα και άρα και την αποτελεσματικότητά τους. Μην το παραμελήσετε.

3. Η καλύτερη εκτίμηση του πυρετού γίνεται με την τοποθέτηση του θερμομέτρου στο στόμα ή στο ορθό. Με τον τρόπο αυτό δεν θα αλλοιωθεί το αποτέλεσμα από την κακή τοποθέτηση στη μασχάλη ή από ότι συμβαίνει στο δέρμα του ασθενή (λ.χ. σε αγγειοσύσπαση για οποιοδήποτε λόγο). Βέβαια στην περίπτωση του στόματος δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η θερμοκρασία είναι κατά 0,5 oC υψηλότερη απ΄ αυτή της μασχάλης και στην περίπτωση του ορθού περίπου κατά 1 oC υψηλότερη απ’ αυτή της μασχάλης.

4. Όταν έχετε τοποθετήσει θρι γουέι σε κάποιον ασθενή, φροντίστε να καλύψετε κάθε ανοιχτό στόμιό του (είσοδο), διότι σε αντίθετη περίπτωση πολύ εύκολα μπορεί να επιμολυνθεί το ανοιχτό στόμιο και σε ενδεχόμενη χρήση του να προκληθεί λοίμωξη, η οποία αφού θα είναι νοσοκομειακή είναι προφανές ότι θα είναι από κάποιο δύσκολο στην αντιμετώπιση μικροοργανισμό.

5. Να ρωτάτε μία, δύο και τρεις φορές το γιατρό για κάποια οδηγία που έδωσε και τυχόν δεν την ακούσατε καλά. Λ.χ. είναι πιθανό να είπε ο γιατρός Kayexalate 30 γραμμάρια x 4/24ωρο και εσείς να ακούσατε Hexalene 30 γραμμάρια x 4/24ωρο. Μην το θεωρείτε απίθανο διότι έγινε.

6. Επειδή και το οξυγόνο είναι φάρμακο μην θεωρείτε ότι η μεταβολή της ροής του είναι άμοιρη κινδύνων. Μην την αλλάζετε από μόνοι σας και επιστήσατε την προσοχή και των συνοδών γι’ αυτό. Μπορεί να πεθάνετε τον ασθενή αν αυξήσετε την ροή ενώ δεν επιτρέπεται, όπως λ.χ. σε περιπτώσεις με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, όπου η αύξηση της ροής είναι καταστροφική (διακόπτει το ερέθισμα για την αναπνευστική λειτουργία και έτσι ο ασθενής δεν οξυγονώνεται επαρκώς).

7. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου αρκετοί ασθενείς είναι διεγερτικοί, είτε εξ αιτίας νόσου αδιευκρίνιστης ή εξ αιτίας γνωστού αιτίου. Αυτό δεν είναι ευχάριστο για κανέναν, ούτε φυσικά και για τον ασθενή. Ωστόσο η άποψη ότι αυτός είναι ενοχλητικός για τους άλλους ασθενείς του θαλάμου, για τους συνοδούς και για το προσωπικό, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι μπορεί να γίνει νοσηλευτική παρέμβαση για να βελτιωθεί η εικόνα του. Και για να είμαι ακριβής θεωρώ ότι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν νομιμοποιείται καμία νοσηλεύτρια να χορηγεί κατασταλτικά φάρμακα του κεντρικού νευρικού συστήματος (λ.χ. stedon, aloperidin κ.ά) για να ηρεμήσει τον ασθενή. Σκεφθείτε αυτός να ήταν διεγερτικός από υπερκαπνία και εσείς να τον δώσετε κατασταλτικά. Είναι σα να τον δώσατε δηλητήριο. Είναι σίγουρο ότι θα πεθάνει. Πρέπει λοιπόν να είστε προσεκτικοί ή όχι;

8. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου δόθηκε μία οδηγία και δεν περάστηκε στην κάρτα του ασθενούς από αβλεψία ή από την ταχύτητα που συμβαίνει μερικές φορές να δίδονται οι οδηγίες λ.χ. στο διάδρομο κλπ. Αυτό αν και δεν πρέπει να συμβαίνει ωστόσο είναι κοινό μυστικό ότι συμβαίνει και αυτό που θα πρέπει να γίνεται είναι να γίνεται στο τέλος ένας έλεγχος των οδηγιών όλων, έτσι ώστε να υπάρχει η βεβαιότητα της αποφυγής λαθών. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένα τέτοιο λάθος μπορεί να παραμείνει επί μακρόν και να παίξει σημαντικό ρόλο στην έκβαση του ασθενούς (ο γιατρός νομίζει ότι το φάρμακο δίδεται και ο ασθενής δεν το λαμβάνει).

9. Συμβαίνει πολλές φορές οι νοσηλευτές να μην ακολουθούν τις οδηγίες όσον αφορά στην ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών. Όταν πρέπει κάποιο τέτοιο φάρμακο να χορηγείται λ.χ. μέσα σε 1 ώρα και το δώσετε ταχύτερα επειδή έτσι νομίζετε ότι μπορείτε να κάνετε, είναι πιθανό να προκαλέσετε παρενέργειες όπως ναυτία και εμέτους ή και αλλεργικές αντιδράσεις (ενίοτε) οπότε όπως καταλαβαίνετε δημιουργείτε πρόβλημα δίπλα στο υπάρχον. Άρα όταν κάποιες οδηγίες σαφώς ορίζουν το διάστημα χορήγησης είναι απαράδεκτο να το παραβιάζουμε νομίζοντας ότι μπορούμε να το κάνουμε.

10. Συμβαίνει πολλές φορές να πετάνε οι νοσηλευτές ορούς, επειδή θεωρούν ότι άργησε να γίνει η χορήγηση κάποιων απ’ αυτούς και άρα στο επόμενο διάστημα δεν θα ήταν εφικτό να χορηγηθούν οι υπόλοιποι. Αυτό σημαίνει ότι ενώ οι γιατροί γνωρίζουν ότι δόθηκαν λ.χ. 3 λίτρα ο ασθενής έλαβε λ.χ. 2 λίτρα, αφού κάποια ποσότητα πετάχτηκε. Έτσι οδηγούμαστε σε λάθος ισοζύγιο και βέβαια έτσι νομίζουμε ότι κάνουμε κάτι σωστό, ωστόσο σωστοί είναι μόνο οι αριθμοί και όχι η πραγματική εικόνα του ασθενή.