Σακχαρώδης διαβήτης
Μαυροματίδης Κώστας
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 10.02.2008
Η διαδικασία ολοκλήρωσης και παρουσίασης ενός μη κετοξικού υπερωσμωτικού κώματος διαρκεί πολλές ημέρες μέχρι και εβδομάδες, ενώ αυτή της οξείας κετοξέωσης είναι πολύ μικρότερης διάρκειας
Diabetes Care, 2001; 24: 154-161
Οι ασθενείς με διαβητική κετοξέωση ή υπερωσμωτικό μη κετοξικό κώμα μπορεί να εμφανίσουν υποθερμία, κυρίως λόγω περιφερικής αγγειοδιαστολής. Αν υπάρχει υποθερμία η πρόγνωση είναι κακή
Matz, Hormones 1972; 3: 36-41
Οι ασθενείς με κετοξικό ή μη κετοξικό κώμα όταν εμφανίζονται με χαμηλό ή φυσιολογικό Κ+ ορού, έχουν πολύ μεγάλο έλλειμμα ολικού Κ+ και χρειάζονται ιδιαίτερης προσοχής, επειδή μπορεί να εμφανίσουν βαριές αρρυθμίες (χρειάζονται Κ+)
Diabetes Care, 2001; 24: 154-161
Η ετήσια συχνότητα της διαβητικής κετοξέωσης είναι 4,6-8 επεισόδια ανά 1000 ασθενείς με διαβήτη, ενώ του μη κετοξικού υπερωσμωτικού κώματος <1% του συνόλου των επισκέψεων των διαβητικών στο νοσοκομείο
Diabetes Care, 2001; 24: 154-161
Ο διαβητικός πρέπει να γνωρίζει ότι δεν πρέπει να διακόπτει ποτέ την ινσουλίνη του
Diabetes Care, 2001; 24: 154-161
Αν το σάκχαρο δεν μειώνεται με την ωριαία χορήγηση ινσουλίνης κατά 50-75 mg/dl πρέπει να ψάχνουμε για ύπαρξη αφυδάτωσης ή νεφρικής ανεπάρκειας
Matz, Am Fam Physician 1999
Σε 1578 διαβητικούς (620 τύπου Ι και 958 τύπου ΙΙ) ηλικίας κάτω των 30 ετών από την Ιαπωνία διαπιστώθηκε ότι η συχνότητα της διαβητικής νεφροπάθειας στον διαβήτη τύπου ΙΙ είναι 2πλάσια απ’ ότι σε ασθενείς με τύπου Ι διαβήτη. Πιθανά να ευθύνεται η καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου στον διαβήτη τύπου Ι όπως και της αρτηριακής πίεσης, προφανώς λόγω των υποχρεωτικών επισκέψεων των ασθενών στο νοσοκομείο, αφού από πολύ νωρίς γνωρίζουν το πρόβλημά τους
Okoyama et al, Kidney Int 2000; 58: 302-311
Οι λοιμώξεις αποτελούν τον συχνότερο προδιαθεσικό παράγοντα για υπερωσμωτικό υπεργλυκαιμικό κώμα (57,1%), ενώ η μη συμμόρφωση με τις οδηγίες λήψης των φαρμάκων στο 21%
Chu et al, Chang Gung Med J 2001
Κώμα εμφανίζεται σε υπερώσμωση όταν η ΩΠ>350 mOsmol/L. Οι ασθενείς αυτοί έχουν πολλές φορές παροδική ημιπάρεση και το 50% απ΄ αυτούς έχει και μεταβολική οξέωση με μέτρια αυξημένο χάσμα ανιόντων (συνήθως οφείλεται σε γαλακτική οξέωση)
Trence & Hirsch, EndocrinolMetab Clin North Am 2001
Munshi et al, Diabetes Care 1994
Delaney et al, EndocrinolMetab Clin North Am 2000
Η αφυδάτωση των ασθενών με υπερωσμωτικό υπεργλυκαιμικό κώμα είναι της τάξης των 100-200 ml/kgΒΣ (~10 L) και πρέπει για το λόγο αυτό να λαμβάνουν θεραπευτικά μέσα σε 48 ώρες περίπου 9 L υγρών
Stoner, Am Family Physician 2005
Η θνησιμότητα του υπερωσμωτικού υπεργλυκαιμικού κώματος κυμαίνεται από 10-50%, ενώ του κετοξικού κώματος από 1,2-9%
Maclsaac et al, Am Fam Physician 2002
Zouvanis et al, Diabet Med 1997
Pinies et al, Diabet Metab 1994
Matz, Am Fam Physician 1999