Doctors Guide-9 (διάφορα)
Μαυροματίδης Κώστας
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 17.05.2014
Hyperuricaemia: more than just a cause of gout? Katsiki N, Karagiannis A, Athyros VG, Mikhailidis DP; Journal Cardiovascular Medicine (Hagerstown, Md.) (Oct 2012)
Παραδοσιακά, το ουρικό οξύ του ορού έχει ενοχοποιηθεί για οξεία ουρική αρθρίτιδα ή χρόνια ουρική αρθροπάθεια. Ωστόσο, το ουρικό του ορού διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο και σε άλλες παθολογικές καταστάσεις, ιδίως στα καρδιαγγειακά επεισόδια, στα μεταβολικά και στη νεφρική νόσο. Στην ανασκόπηση αυτή έγινε εκτίμηση των επιπέδων του ουρικού του ορού στη λειτουργία των νεφρών, σε διάφορους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και σε αγγειακές παθήσεις, για να φανεί η σχέση της υπερουριχαιμίας με άλλα προβλήματα εκτός από την ουρική αρθρίτιδα. Πολλά φάρμακα που μειώνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, μειώνουν επίσης και τα επίπεδα του ουρικού του ορού, βελτιώνοντας περαιτέρω τον αγγειακό κίνδυνο. Ως εκ τούτου, η επιλογή φαρμάκων που μειώνουν μαζί με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο και τα επίπεδα του ουρικού του ορού μπορεί να αποδειχτεί επωφελής από την άποψη της μείωσης του καρδιοαγγειακού κινδύνου.
Blood Transfusion Reduces Risk of Serious Infections in Patients With Low Haemoglobin Levels, Απρίλιος 2014
Ο περιορισμός της μετάγγισης ερυθρών αιμοσφαιρίων (RBC) μεταξύ των νοσηλευόμενων ασθενών σε άτομα με μέτρια χαμηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης, σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο λοιμώξεων, σύμφωνα με μία μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2014 στο JAMA
Η μελέτη περιέλαβε στοιχεία από 21 τυχαιοποιημένες μελέτες με 8.735 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μετάγγιση
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για τους ασθενείς που έλαβαν περιορισμένο αριθμό μεταγγίσεων, ο κίνδυνος λοίμωξης ήταν 11,8%, σε σύγκριση με 16,9% για τους ασθενείς που έλαβαν ελεύθερα μεταγγίσεις
Η ανάλυση έδειξε ότι για κάθε 1.000 ασθενείς στους οποίους η μετάγγιση ερυθρών αιμοσφαιρίων ήταν υπό αίρεση, 26 θα μπορούσαν δυνητικά να απαλλαγούν από κάποια λοίμωξη, αν χρησιμοποιούνταν στρατηγικές περιορισμού των μεταγγίσεων
Ο κίνδυνος μόλυνσης ήταν κατώτερος σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση και σε ασθενείς με σήψη που έλαβαν κατά το δυνατό λιγότερες μεταγγίσεις
Lemoine S, Guebre-Egziabher F, Sens F, Nguyen-Tu M, Juillard L, Dubourg L, Hadj-Aissa A. Accuracy of GFR Estimation in Obese Patients? Clin J Am Soc Nephrol, CJASN (Jan 2014)
Η σωστή εκτίμηση της νεφρικής λειτουργίας σε παχύσαρκους ασθενείς είναι απαραίτητη για την ταξινόμησή τους σε κατηγορία ΧΝΝ, καθώς και για την προσαρμογή της δόσης των φαρμάκων τους. Ωστόσο, το μέγεθος του σώματος για την εκτίμηση του GFR είναι ακόμη υπό συζήτηση και οι τύποι δεν έχουν επικυρωθεί σε ασθενείς με ακραίες διακυμάνσεις του βάρους
Η μελέτη αυτή συμπεριέλαβε 209 στάδια 1-5 ΧΝΝ παχύσαρκων ασθενών που παραπέμφθηκαν στο Τμήμα Σπουδών Νεφρικής Λειτουργίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στη Λυών, μεταξύ 2010 και 2013, λόγω γνωστής νεφρικής δυσλειτουργίας. Ο GFR εκτιμήθηκε με την CKD-EPI και μετρήθηκε με ινουλίνης ή ιοεξόλη
Ο μέσος mGFRr (51,6±24,2 ml/min ανά 1,73 m2) ήταν σημαντικά κατώτερος από τον mGFR, mGFRi και eGFR CKD-EPI
Η μελέτη αυτή έδειξε ότι, σε παχύσαρκους ασθενείς με ΧΝΝ, η απόδοση του eGFR με την CKD-EPI είναι καλή για GFR≤60 ml/min ανά 1,73 m2