Νοσηλευτική φροντίδα ασθενών νοσοκομείων-V
Κώστας Μαυροματίδης
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 13.08.2009
1. Οι ομάδες άμεσης επέμβασης για την ανάνηψη ασθενών, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις καρδιακής ανακοπής είναι άκρως απαραίτητες στα νοσοκομεία. Έχουν μέχρι σήμερα σώσει πολλές ανθρώπινες ζωές και η παρουσία τους προσφέρει τα μέγιστα στην ασφάλεια των ασθενών
2. Στον ασθενή που είναι στο στάδιο πριν το θάνατο και στο περιβάλλον του, το νοσηλευτικό προσωπικό έχει υποστηρικτικό ρόλο, αρκεί βέβαια ο ρόλος αυτός να είναι διακριτικός και αξιοπρεπής. Η ανακούφιση των συμπτωμάτων του πόνου με τα κατάλληλα φάρμακα, οι ειλικρινείς απαντήσεις και η καθοδήγηση στηρίζει τον ασθενή. Νοιώθει ότι ο νοσηλευτής αντιλαμβάνεται τις σκέψεις του, τις ανάγκες του, τα συναισθήματά του, τις ανησυχίες του και τους φόβους του. Τα φιλικά, ζεστά λόγια, ακόμη και η ενεργητική ακρόαση, η σιωπή, το βλέμμα, το χάδι, σ’ έναν κωματώδη ασθενή, τον βοηθά να ζήσει ειρηνικά τις τελευταίες στιγμές, χωρίς να νοιώθει εγκαταλειμμένος
3. Συχνά, οι νοσηλευτές διαπιστώνουν τις πνευματικές ανησυχίες και τα ενδιαφέροντα του ασθενούς που πεθαίνει. Η ανάγκη να είναι κάποιος πνευματικά προετοιμασμένος για το θάνατο, είναι εξαιρετικής σημασίας, αν και συχνά δεν εκφράζεται λεκτικά. Όσο πλησιάζει ο θάνατος, ο ασθενής μπορεί να αντλήσει πνευματική υποστήριξη και ανακούφιση από την παρουσία ενός ιερέα ή τον εκπρόσωπο του δόγματός του
4. Υπενθυμίζεται ότι κάθε φορά που γίνεται διακομιδή ασθενούς από τμήμα σε τμήμα πρέπει να ελέγχεται στο νέο τμήμα με προσοχή η αγωγή του, διότι πολλές φορές μεταφέρονται ελλιπείς πληροφορίες και ενώ ο ιατρός νομίζει ότι όλα είναι καλά, ο ασθενής δεν λαμβάνει την πρέπουσα αγωγή, διότι κάτι ξεχάστηκε κατά τη μεταφορά ή διότι κάτι που δεν υπήρχε στο νέο τμήμα από παράλειψη δεν αντικαταστάθηκε με κάτι άλλο!
5. Οι νοσηλευτές είναι κατάλληλοι για να αξιολογήσουν και να αποκριθούν στις ψυχολογικές πτυχές των αναγκών των ασθενών
6. Η παρουσία της προϊσταμένης σε κάθε επίσκεψη στους ασθενείς κρίνεται απαραίτητη, διότι καταγράφεται άμεσα η κάθε μεταβολή που συζητιέται, δεν υπάρχει πιθανότητα μεταφοράς της οδηγίας με λάθος τρόπο και δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχαστεί. Η αναφορά οδηγιών σ’ ένα χαρτί και η υπογραφή τους από τον ιατρό, δεν σημαίνει πάντοτε ότι θα εκτελεστεί ή ότι θα γίνει αντιληπτή από το νοσηλευτικό σας προσωπικό η μεταβολή
7. Η εκπαίδευση του καρκινοπαθούς στο νοσοκομείο είναι κάτι στο οποίο οι νοσηλευτές έχουν καθοριστικό ρόλο. Αυτοί πρέπει να δημιουργήσουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα, ζεστασιά, άνεση και ειλικρινή επαφή. Σκοπός του νοσηλευτή είναι η δημιουργία κλίματος τέτοιου ώστε ο ασθενής να αντλήσει ψυχικές δυνάμεις για να δώσει τη μάχη του με τον καρκίνο
8. Αντικείμενο μεγάλου ενδιαφέροντος για τον νοσηλευτή είναι η αναζήτηση και βελτίωση της ποιότητας ζωής, η έννοια της οποίας σχεδόν ταυτίζεται με το σκοπό της νοσηλευτικής. Αναφέρεται σ’ όλα τα στάδια της νόσου από τη διάγνωση, τη θεραπεία ως τις διαδικασίες αποκατάστασης και την κοινωνική επανένταξη, αλλά και στα τελικά στάδια της νόσου
9. Οι νοσηλευτές πρέπει να είναι ικανοί να συμβάλλουν στην ανακούφιση από τον καρκινικό πόνο με το: α) να εκτιμούν και αξιολογούν την έντασή του και το είδος του, ώστε να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα υποεκτίμησης και υποθεραπείας του πόνου β) να γνωρίζουν άριστα την φαρμακοκινητική, τον τρόπο χορήγησης και δράσης, τις παρενέργειες των οπιοειδών (και την αντιμετώπισή τους), που είναι φάρμακα εκλογής για τον πόνο στον καρκινοπαθή, γ) να ενημερώνουν τον ασθενή και την οικογένειά του ώστε να ελαττωθεί ο φόβος εξάρτησης-ένας φραγμός ανακούφισης του πόνου
10. Ο νοσηλευτής είναι εκ φύσεως πιο κοντά στον ασθενή. Είναι εκείνος που πρώτος τρέχει για τον ασθενή και που ενημερώνει τον ιατρό για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά. Είναι εκείνος που μιλάει περισσότερο με τον ασθενή και που ακούει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του. Η εργασία του νοσηλευτή δεν είναι απλή γιατί πέρα από το πρακτικό κομμάτι, ασχολείται και με την ψυχοσύνθεση του ασθενούς. Το επάγγελμά του είναι λειτούργημα και όλοι οι νοσηλευτές θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν πρώτοι! Γιατί αν δεν το καταλάβουν πρώτοι αυτοί, πως περιμένουν να έχουν τη σωστή αντιμετώπιση και το σεβασμό που τους αρμόζει;