Posted on Σεπ 17, 2019 | 0 comments

Ορθοστατική υπόταση και υπέρταση

Μαυροματίδης Κώστας

Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 19.09.2018

 

Η ορθοστατική υπόταση συμβαίνει όταν η ΑΠ μεταβάλλεται από την αλλαγή της θέσης από την οριζόντια στην όρθια και όταν η μεταβολή αυτή είναι για τη συστολική >20 mmHg και για τη διαστολική >10 mmHg. Αυτή είναι κλινικά σημαντική όταν η μείωση της ΑΠ συνοδεύεται από συμπτώματα από το ΚΝΣ, μεταξύ των οποίων ζαλάδα, διαταραχές όρασης, δυσφορία στο κεφάλι και αυχένα, κόπωση και συγκοπή

Ορθοστατική υπόταση έχει το 11% των ηλικιωμένων Ιαπώνων με ιδιοπαθή υπέρταση και τα σιωπηρά καρδιαγγειακά επεισόδια σ΄ αυτούς ήταν σημαντικά περισσότερα έναντι των υπερτασικών χωρίς ορθοστατική υπόταση

Kario et al, J Am Coll Cardiol 2002; 40: 133-141

 

Ορθοστατική υπέρταση έχει διαπιστωθεί συχνά και σε άτομα με διαταραχή στην ημερήσια μεταβολή των επιπέδων της ΑΠ, δηλαδή στους ακραίους Dippers. Οι ασθενείς αυτοί παρουσιάζουν μεγαλύτερη από την φυσιολογική μείωση της συστολικής ΑΠ όταν κοιμούνται και το 72% από αυτούς έχουν ορθοστατική υπέρταση (σε σύγκριση με το 11% των dippers και το 9% των Nondippers). Οι ακραίοι λοιπόν dippers εμφανίζουν 53% σιωπηρά καρδιαγγειακά έμφρακτα

Kario et al, Hypertension 1998; 31: 77-82

 

Τόσο τα άτομα με ορθοστατική υπόταση, όσο και αυτά με ορθοστατική υπέρταση έχουν αυξημένη συχνότητα αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, όταν ελέγχονται με MRI σε σύγκριση με τα άτομα που είναι ορθοστατικά νορμοτασικά

Matsubayashi K et al, Stroke 1997; 28: 2169-2173

 

Η ορθοστατική υπέρταση είναι χαρακτηριστικό του διαβήτη τύπου ΙΙ και τόσο οι υπερτασικοί, όσο και οι μη υπερτασικοί διαβητικοί έχουν την ίδια συχνότητα ορθοστατικής υπέρτασης

Yoshinari et al, Diabetes Care 2001; 24: 1783-1786

 

Η ορθοστατική υπέρταση οφείλεται στη μεγάλη λίμναση αίματος στις φλέβες κατά την αλλαγή της θέσης, οπότε μειώνεται η καρδιακή επιστροφή και η καρδιακή παροχή, οπότε τότε εκκρίνονται κατεχολαμίνες (διέγερση ΣΝΣ), με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ΑΠ