Περί παχυσαρκίας

Μαυροματίδης Κώστας

Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής, 11.02.2011

 
Vitamin D, cognitive dysfunction and dementia in older adults. CNS, Dickens et al, Drugs 25 (8), 629-39 (Aug 2011)

Παθοφυσιολογικά η βιταμίνη D είναι μία λιποδιαλυτή στεροειδής ορμόνη που έχει βέβαιο ρόλο στο σκελετό. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις που υποστηρίζουν ότι τα μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D παίζουν ρόλο στην παθογένεια ευρέος φάσματος μη σκελετικών νόσων, όπως του καρκίνου, της καρδιακής ανεπάρκειας, του διαβήτη τύπου 2 και των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Σχετίζονται επίσης τα χαμηλά επίπεδα με γνωσιακές διαταραχές, νόσο Alzheimer’s και σχιζοφρένεια. Σήμερα, η πλειονότητα των μελετών σε ανθρώπους αναφέρουν συσχέτιση της βιταμίνης D και γνωσιακών διαταραχών ή σχιζοφρένειας, που δεν μας επιτρέπουν να αποκλείσουμε ότι η πιθανότητα αυτής της συσχέτισης να είναι το αποτέλεσμα της προόδου της νόσου μάλλον παρά η αιτία. Πρόσφατα δύο μεγάλες προοπτικές μελέτες έδειξαν μία σχέση της ένδειας βιταμίνης D και γνωσιακών διαταραχών, ωστόσο καμία προοπτική μελέτη δεν εξέτασε τη σχέση μεταξύ επιπέδων 25(ΟΗ)D3 και συχνότητας των γνωσιακών διαταραχών. Επίσης η πιθανότητα θεραπευτικού οφέλους από τη βιταμίνη D έχει ενδιαφέρον αφού 1.000.000.000 άνθρωποι στον κόσμο έχουν ένδεια βιταμίνης D και αυτοί μπορεί να μειωθούν σχεδόν ανέξοδα με διαιτητικά συμπληρώματα με βιταμίνη D.

 

Lane & Takhar. Diagnosis and management of urinary tract infection and pyelonephritis. Emergency Medicine Clinics of North America 29 (3), 539-52 (Aug 2011)

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού είναι οι συχνότερες βακτηριδιακές λοιμώξεις που αντιμετωπίζονται σε εξωνοσοκομειακούς ασθενείς και είναι από απλές συμπτωματικές κυστίτιδες, έως σοβαρές που εκδηλώνονται ακόμη και με σηπτικό shock. Η διάγνωση της ανεπίπλεκτης κυστίτιδας τίθεται από το ιστορικό και τη φυσική εξέταση και επιβεβαιώνεται με την εξέταση των ούρων. Κατάλληλη αντιμικροβιακή θεραπεία πρέπει να δίδεται άμεσα, οπότε και βελτιώνονται τα συμπτώματα. Η θεραπεία είναι ανάλογη της σοβαρότητας της νόσου, με ανάλυση των εξατομικευμένων παραγόντων κινδύνου και την μικροβιακή αντίσταση στα αντιβιοτικά. Το άρθρο αυτό συζητά τη χρήση των αντιβιοτικών στο 21ο αιώνα με την υπάρχουσα αντίσταση των μικροβίων σ’ αυτά.

 

Goldstein et al, Haemoglobin decreases in NSAID users over time: an analysis of …two large outcome trials. Alimentary Pharmacology & Therapeutics (Aug 2011)

 

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ) σχετίζονται με κλινικά σημαντική μείωση της αιμοσφαιρίνης, κάτι που εξαρτάται αλλά και δεν εξαρτάται από την οξεία αιμορραγία. Για να εκτιμηθεί η συχνότητα και ο χρόνος εμφάνισης κλινικά έκδηλης μείωσης της αιμοσφαιρίνης έγινε μελέτη που συνέκρινε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα ή ρευματοειδή αρθρίτιδα και θεραπεία με ΜΣΑΦ (μελέτες CLASS και CONDOR). Διαπιστώθηκε κλινικά σημαντική μείωση της αιμοσφαιρίνης>2 g/dl που επήλθε με σχετικά παρόμοιο τρόπο στο χρόνο παρά τις διαφορές στο σχεδιασμό των μελετών αυτών.